Lakuntzako Pertza Eguna

Lakuntzako Pertza erromeriarena istorio bitxia da. Dirudienez, garai batean lakuntzarrak San Migel santutegiraigotzen ziren Asulbizio festa ospatzera asto gainean tripotak eta bestelako jan-edanak harturik. Bidean halako batean, tripotaz beteriko pertza maldan behera erori eta inguruan zebilen Uharte Arakilgo errotariari begian jo eta betoker utzi omen zuen. Gertakari horren kontura burla asko egiten zieten lakuntzarrei. “Lakuntzako pertzak ze fin ein zuben?” galdetzen zieten. “Zuben aittek eta amak izan zubena” omen zen erantzuna. Baina lakuntzarrek isekari buelta eman , Lakuntzako Pertza izeneko elkartea sortu eta Lakuntzako Pertza eguna antolatzen hasi ziren, asto, pertza, tripota eta guzti.
Festa Ama birjinaren ondoko igandean ospatzen da. Goizeko 6:00etan Aralarko santutegiko bidea hartuko dute lakuntzarrek Lakuntzako Pertza elkartetik, tripotak, ogia eta ardoa daramatzan astoarekin batera. Ohitura jarraituz, bide erdian, behin pertza erori omen zen tokian, geldialdia eginen dute tripotak jateko. Eta segidan San Migelera helduko dira.
Behin Aralarko San Migelera iritsita tripotak, ardoa eta ogia banatuko ditu Lakuntzako Pertza elkarteak, eta Lakuntzako Pertza dantza dantzatuko dute. Eguerdi aldera, Aralarko Guardetxean bazkaria izango da eta bazkal ondoren dantzaldia, 16:30etik 18:30era. Hortik aurrera, festak Lakuntzako herrian izango du jarraipena.

La romería conocida como “El caldero de Lakuntza” tiene una bonita historia por detrás. Según cuenta la historia, antaño las gentes de Lakuntza subían al Santuario de San Miguel de Aralar a celebrar la fiesta de Asulbicio, portando en un burro vino, pan y morcillas. A mitad del  camino,  se les cayo cuesta abajo el caldero lleno de morcillas, con tan mala suerte que le dio en el ojo al molinero de Uharte Arakil dejandolo bizco.  A cuenta de ello, no eran pocas las burlas dirigidas a las gentes de Lakuntza. Estos, tomándoselo con buen humor crearon la Sociedad Lakuntzako Pertza (“El caldero de Lakuntza”) y empezaron a celebrar el día del Caldero de Lakuntza, con burro, pan, vino y morcillas.
La fiesta se suele celebrar el domingo siguiente a la festividad del 15 de Agosto. A las 6 de la mañana,partiendo de la Sociedad Lakuntzako Pertza, sale la comitiva con el burro y los víveres hacia el Santuario de San Miguel de Aralar. A mitad de camino, donde se cayo el caldero, se realiza una parada para degustar las morcillas y beber un poco de vino. Continuando con la subida, llegan al santuario, donde se repartirá pan, vino y morcillas a todas las personas presentes y se bailará el Baile del Caldero de Lakuntza.
Hacia el mediodía, baja la comitiva hasta la casa del Guarda de Aralar para celebrar una comida popular, habiendo baile desde las 16:30 hasta las 18:30. De ahí en adelante, la fiesta se traslada al pueblo de Lakuntza

No hay comentarios:

Publicar un comentario